#16: Sydney, 1e deel vd oostkust en de %#^-camper

Goodday mates! Om maar even lekker typisch Australisch binnen te komen.....

Alweer deel 2 van ons Australië avontuur. We zijn al weer ruim een maand in Australië en bijna 7,5 maand onderweg. Mmmmm de tijd lijkt wel steeds sneller te gaan, misschien moeten we er nog maar een paar maandjes aan plakken want wij zijn het nog steeds niet beu :).

Hoe is het in NL? Is de paashaas weer vertrokken en zijn de achtergelaten paaseitjes en chocolade paashazen ondertussen ontdooit?! Want volgens mij is het allemaal wel heel erg lang koud geweest bij jullie, he!? Hebben ze gesmaakt, wij hebben hier in ieder geval ook nog een beetje van pasen meegepikt, zoals je aan de foto's kan zien. Voor jullie is gelukkig de lente nu officieel onderweg en wordt het binnenkort 22 graden!! :-). En met die zonnige gedachte kunnen wij jullie vertellen over het 2e deel van onze Australië trip. Here we go:

Zoals jullie in ons vorige verslag hebben gelezen zijn we, eindelijk nadat we weer op weg waren, richting Sydney gereden. Jippie!
We moeten zeggen, ook al gaat een groot gedeelte over de snelweg, het landschap waar we doorheen rijden is prachtig. Mooie glooiende heuvels en groen! Zeker na het goudbruine landschap van de afgelopen 2 weken is het een leuke en mooie afwisseling.

Zoals jullie allemaal weten is de hoofdstad van Australië, Sydney... Onee Canberra natuurlijk. Helaas volgende keer wel goed bij de triviant vraag, maar het is een vee lgemaakte fout. Omdat Melbourne en Sydney bleven steggelen over welke stad de hoofdstad moest worden, is besloten precies in het midden een nieuwe stad vanaf de grond op te bouwen, tja zo kan je het ook oplossen :). Echter, voor velen is Sydney de geheime hoofdstad van Australië. Met ruim 4,3 miljoen inwoners is het direct ook de grootste stad van het land en het heeft het belangrijkste industriële, commerciële en financiële centrum van het land. De stad is met z'n 4100 km2 net zo groot als de provincie Utrecht en Zuid-Holland samen. (Altijd handig om te weten :)) Kortom Sydney belooft veel! Eens kijken of zij dit ook kan waarmaken! Wij hebben een camping zo'n 15 km van het centrum gevonden, wat ideaal is zodat we makkelijk met het openbaar vervoer naar de stad kunnen, want daar hebben ze natuurlijk geen campings.

Zondag hebben we zoals vanouds gelijk de spreekwoordelijke 'koe bij de horens' gevat en zijn we, wederom als echte locals, met trein naar het centrum gegaan. We kregen de tip om naar Milsons point te gaan en vanuit daar te voet over de Harbour Bridge naar het centrum te lopen. En dat was een tip! Als je uit het station loopt en langzaam over de Harbour bridge loopt, krijg je naarmate je verder loopt steeds meer te zien van de prachtige skyline van de stad. Alsof ze langzaam een geheim aan het onthullen is. En wat een prachtig plaatje is dat zeg. Een fantastische skyline, aan het prachtig blauwe water waar verschillende bootjes over varen en waar het opera house in de zon ligt te schitteren! Wauw! De Harbour bridge is in 1932 officieel geopend nadat ruim 1400 mannen hier 6 jaar aan hadden gebouwd en grappig weetje voor het volgende trivisnt spel, is dat je ruim 30.000 liter verf per keer nodig hebt om hem er zo mooi uit te laten zien. Na een fotosessie zijn we lekker aan de haven gaan wandelen. Eerst naar -the Rocks-, de oudste wijk van Australië waar de kolonisatie van het vijfde continent is begonnen en de eerste mensen aan land kwamen. Het is een super sfeervol, gezellige wijk met een leuke markt, straatmuzikanten en terrasjes! Net Breda op een mooie zomerse dag :) Vanuit daar zijn we langs het water en de kades richting het Opera House gelopen. Vooral 's avonds met alle verlichting, maar zeker ook overdag is dit een prachtig gebouw, wellicht een klein beetje omstreden omdat de bouw uiteindelijk 95 miljoen Australische dollars meer heeft gekost dan was begroot. Maar ach, waarschijnlijk is dat gat in de begroting groter dan dat van onze reis.. ;-)

Vanuit daaruit zijn we lekker verder gewandeld naar de Botanische tuinen. Prachtig groen tussen de zee en de wolkenkrabbers in. Het voelt helemaal niet alsof je in de grootste stad van dit land loopt als je hier de vogels ziet rondvliegen en rondlopen en lekker op het gras een boterhammetje zit te eten en uitkijkt over het water. Net Central park in New York, al ligt dat park niet aan het water.
Via China Town (we zijn het toch echt verplicht om deze overal even gezien te hebben) zijn we terug gelopen richting het water en de kades. Met een heerlijk biertje zittend aan de kade en met een langzaam ondergaande zon heeft Sydney tot nu toe haar belofte meer dan waar gemaakt!

Maandagochtend was het alsof we weer even terug waren in het werkende leven (het wat?), en zelfs nog erger want om 05.10 ging ons wekkertje. Maar met een zeer goede reden, want om 06:45 mochten we dan toch eindelijk Maartje en Jouke verwelkomen aan de andere kant van de wereld. En wat was het geweldig om hen weer te zien! Waar Maartje en Anke normaal gesproken in Nederland dagelijks bellen, smsen, appen etc en elkaar heel veul zien, kun je je voorstellen hoe dit wederzien eruit zag! Met de nodige tranen en na veel knuffels was het tijd voor koffie en natuurlijk even bij te kletsen!
Maartje en Jouke hadden behoorlijk wat tijdszones doorkruist en daarom zijn zij daarna lekker naar hun hotel gegaan om daar even te relaxen en op hun gemakje Sydney te gaan verkennen. En wij waren toch wakker, dus zijn wij vanaf de luchthaven richting de kust van Sydney gereden naar het beroemde -Bondi Beach-. Het mekka voor de surfers en vooral de geoefende surfers. Aangezien wij nog een keer hier flink op moeten oefenen zijn wij verder gereden richting Bronte beach en zijn we daar lekker aan het strand gaan liggen en even lekker in de zee gaan zwemmen, het blijft toch nog steeds vakantie. Nou, zwemmen is wellicht een beetje overdreven want er stond een aardig windje die voor aardig hoge golven zorgden. Voor Australische begrippen een normale branding, in Nederland zou niemand de zee meer in mogen :). Dus wij natuurlijk ook even de zee in, nou Anke had de halve zandbank in haar bikini zitten en René is nog steeds het zand uit zijn oren aan het peuteren. Maar wel heerlijk en vooral erg grappig! En het is ook duidelijk geworden dat die lekkere strandwachten (volgens Anke) er volgens ons echt voor een duidelijke reden stonden. Helaas was Pamela nergens te bekennen. ;-)
Aan het einde van de middag zijn we terug gegaan richting de camping en hebben we de trein gepakt richting het centrum om lekker een hapje te gaan eten met Maartje en Jouke. En hoe cool is het is als je in het centrum van Sydney met elkaar kunt afspreken! En, gewoon omdat het kan, zijn we heerlijk aan de kade, lekker Italiaans gaan eten en vooral gaan bijkletsen! :)

Dinsdag was het weer -nationale camper reparatie dag-. De onderdelen waren bij de garage dus nu kon de camper, hopelijk voor de laatste keer, gerepareerd worden. Wij zijn in de tussentijd lekker de stad ingegaan en gaan genieten van het prachtige uitzicht over de stad Sydney. En waar kan dat beter dan in het revolving (draaiend) restaurant op zo'n 300 meter hoogte onder het genot van een heerlijke lunch, terwijl langzaam de skyline van Sydney aan je voorbij gaat! Daarna hebben we ons campertje opgehaald, jaja hij was helemaal ready to go, en hebben Maartje en Jouke 's avonds bij ons op de camping de eerste Ozzie BBQ mogen ervaren wat volgens ons waarschijnlijk niet de laatste gaat zijn.

De volgende ochtend was het tijd om het mobiele huisje van Maartje en Jouke op te gaan halen en verder en route te gaan. En waren wij al blij met ons huisje en noemen ze ons Glampers, nou dan zijn Maartje en Jouke de opper Glampers! Wat een mooie en vooral luxe camper. Wat zijn die dingen luxe tegenwoordig. Nog een paar jaar en er zit zeker een (af)wasmachine en jacuzzi in :).
Die dag zijn we richting de Blue Mountains gereden naar Katoomba, zo'n 200 km buiten Sydney. De Blue Mountains behoren tot, jaja daar is hij weer, de werelderfgoedlijst en dat is niet voor niets. Je wordt hier getrakteerd op steile rotswanden en ravijnen, regenwouden, dichte eucalyptus bossen en watervallen en heel veel uitkijkpunten met prachtige uitzichten, kortom heul veul natuurschoon. De naam komt voort uit de blauwe waas die boven de bergen hangt. Deze wordt veroorzaakt door een mist van olie die wordt afgescheiden door de eucalyptusbomen. Na de eerste kilometers (voor Maartje en Jouke aan de verkeerde kant van de weg) hebben we ons geïnstalleerd op de camping. Hop, campers naast elkaar en tent opzetten om de aanwezige vliegen en muggen buiten te houden. De volgende ochtend maar meteen actief en hebben we de wandelschoenen aangetrokken om een mooie tocht te gaan maken in dit mooie landschap naar o.a., één van de hoogtepunten van dit gebied, de beroemde Three Sisters, drie rotspieken die naast elkaar staan en zijn ontstaan door het eroderen van gesteente. Een leukere versie is overigens de Aboriginal legende waar drie zusjes door hun vader werden opgesloten om ze te behoeden voor een monster :), tja je moet iets om je stukje natuur op de kaart te zetten. Wat is de natuur in Australië toch geweldig mooi!

Goede vrijdag vonden wij een mooie en vooral goede dag om onze wijnkennis met z'n 4-tjes te gaan testen en zijn we naar Hunter Valley gereden. Wederom een prachtig wijngebied waar de Shiraz, Semillon, Chardonnay en Cabernet Sauvignon druifjes fantastische wijnen voortbrengen. Nadat we een camping hadden gevonden, het is hier toch wel druk met de paasdagen, zijn we door het gebied gaan rijden en hebben we verschillende wineries bezocht en lekker geproefd. Wat is er nou leuker om in het mooie Australië, heerlijke wijntjes te drinken samen met onze vrienden!

De volgende ochtend ging voor vakantiebegrippen vroeg de wekker, want er moest 450 km op de teller bij worden gezet en zijn we naar het eerste stuk van de oostkust van Australië gereden naar Coffs Harbour, waar we een camping hadden vlak bij de zee. Toen we onze camper op een mooi grasveldje naast een tennisbaan (of wat er van over was dan) hadden gezet, moesten de mannen natuurlijk wel weer eens een balletje slaan samen. Ondanks de hobbels en kuilen op het court en het gat in het net was het toch weer erg leuk om na 7 maanden weer eens op de baan te staan. Gelukkig was het geen officiële partij, want na 7 maanden is het wel weer ff inkomen, maar het viel niet tegen. En terwijl de mannen lekker een balletje stonden te slaan, was Anke rondjes aan het rennen/lopen om de camping heen, de eerste meters opbouw om te gaan hardlopen want ja, er moet toch echt langzaam aan wel weer wat aan de conditie gedaan gaan worden :).

Nog even iets over Coffs Harbour dan. Het is een mooi kustplaatsje in het noorden van New South Wales. Het beeld wat, waarschijnlijk iedereen heeft van de Australische kust, zijn mooie stranden, ruwe zee, met hoge golven en mooi gebruinde mannen (en vrouwen), de lifeguards (hello David Hasselhoff) en de surfers! En Coffs Harbour staat bekend om zijn goede surf mogelijkheden dus in onze ogen een prima gelegenheid om dat aan deze kant van de wereld eens te gaan uit te proberen. En na een heerlijk paasontbijtje zo gezegd zo gedaan, je gaat naar het strand, belt het telefoonnummer op het lokale advertentie bordje met een mooie surfdude erop en 25 minuten later sta je met z'n 4-tjes klaar met board en wetsuit en ziet het er erg professioneel uit. Helaas was het die ochtend begonnen met regenen en niet meer opgehouden, maar ach nat word je toch in die golven.
Na de eerste instructies op het strand van onze surf leraar, die in de ogen van Maartje en Anke er wel mee door kon, was het tijd om het dan toch echt te gaan proberen. En waar het er zo simpel, makkelijk en soepel uit ziet bij anderen, is het toch echt behoorlijk lastig en vooral erg pittig, maar ook erg leuk en super cool als het je lukt een keer op je board te blijven staan (wat niet zo vaak gebeurt :)) Jouke bleek echt natuurtalent en heeft regelmatig als een echte surfdude op z'n board gestaan. Wij denken dan maar, we hebben nog 2,5 maand om dit regelmatig te oefenen :). Bont en blauw, met armen die we bijna niet meer konden bewegen en met buikpijn van het lachen zijn we terug gegaan naar de camping en lagen we vrij vroeg op één oor :).

Vanuit Coffs Harbour zijn we de volgende ochtend verder gereden langs de oostkust naar Lamington National Park. Wederom een prachtig natuurgebied met ruige bergen, prachtig oerwoud en uiteraard weer de mogelijkheid tot mooie wandelingen! Vanaf onze camping plaats, bovenop de berg en met een prachtig uitzicht, hebben we de mogelijkheid om allerlei wandelingen te maken. Helaas is het in dit gebied de afgelopen dagen behoorlijk slecht weer geweest dus helaas waren er veel routes afgesloten, maar nog steeds genoeg te zien gelukkig. Gezellig samen met Maartje en Jouke, die we 'toevallig' op de camping (de enige in de omgeving) waren tegengekomen :), zijn we lekker de omgeving gaan verkennen en hebben we een paar uur door het prachtige regenwoud gewandeld en zijn we op zoek gegaan naar wilde Koala's. Na een paar uur, waar we wel een grote hagedis en 3 walibi's hadden gespot, moesten we helaas concluderen dat de Koala's zich zeer goed verstopt hadden (of ze waren al lang en breed verdwenen omdat ze ons al van verre hoorden aankomen met ons gekwetter :)) mmmm dan de volgende keer maar weer proberen.
Na een heerlijke Ozzie BBQ 's avonds hebben we de volgende ochtend 'afscheid' genomen van Maartje en Jouke en zijn wij naar de -Gold Coast- gereden, naar Palm Beach. Maar, we zien M en J over een paar dagen weer.

Weer even iets over de Gold Coast. de Gold Coast is een zeer populaire vakantieplek voor Australiërs en heeft prachtige stranden, maar vanwege deze aantrekkelijke stranden en mooie kust is het ook een zeer toeristisch gebied geworden. In onze ogen een beetje de Costa del sol van Australië en niet helemaal waar wij naar op zoek waren. Dus na een nachtje aan de Gold Coast zijn we verder gereden, voorbij Brisbane, richting de Sun Shine Coast, naar Noosa, het Saint-Tropez van Australië, waar wij ons als echte Glampers natuurlijk gelijk thuis voelden :).

In Noosa hadden we het plan om weer een surfplank te gaan huren en lekker te gaan surfen/oefenen in de mooie branding van de zee hier. Het 'plan' inderdaad want helaas gooide onze camper voor de verandering weer eens roet in het eten. Nadat we vlakbij Noosa waren ging er weer een lampje van het remsysteem branden in het dashboard en kort daarna ook het service-lampje. Na wat Oer-Hollands gevloek en een zeer duidelijke mail naar Apollo konden we de volgende ochtend wederom langs bij de Ford dealer en wat bleek..... De andere 3 remschijven waren aan vervanging toe (what?! En hij had net zijn onderhoudsbeurt gehad en een andere garage had er ook nog naar gekeken?!)....... En je zult begrijpen de noodzakelijke onderdelen waren niet op voorraad en moesten die middag uit Brisbane overkomen grrrrr. Nadat we door de garage in het centrum van Noosa waren afgezet was het dus wederom een dag van wachten. En ondanks ruim 7 maanden reiservaring kun je je voorstellen dat, na de 4de keer, bij ons en tussen ons ook even de irritatie factor zeer hoog was. (Leuk gevalletje -vrouwen komen van Venus en mannen van Mars- waar de man zich direct stort op het oplossen van het probleem om zo min mogelijk tijd te verliezen, wil de vrouw het liefst eerst op iemand schelden en moet er toch tenminste een limousine gereed staan om ons in de tussentijd naar het volgende adres te brengen. ;-)) (je begrijpt wie dit heeft geschreven :)). Maar gelukkig heb je dan je vrienden die je toevallig tegenkomt in het dorp (aan de andere kant van de wereld :)) en die je dan trakteren op een wijntje en een biertje en ons even flink konden opvrolijken. Thanks guys!

Maar goed, feit blijft dat na 4 verschillende technische euvels ons vertrouwen in ons huisje (maar stiekem ook het verhuurbedrijf) toch echt wel helemaal weg was. Helemaal als je nagaat dat we nu nog in de bewoonde wereld zitten, maar na de oostkust gaan we toch echt -de outback- in en dan wordt het toch allemaal wat minder makkelijk om zaken te repareren aangezien je gedurende honderden kilometers geen levende ziel tegenkomt. Na wat duidelijke telefoontjes richting Apollo en onze tussenpersoon zouden we teruggebeld worden door 'hoofd customer service' van Apollo om de zaken door te spreken en, nadat we weer onderweg waren, ons zou compenseren voor de totaal 8 (!) dagen die we kwijt zijn geraakt door wachten en op-en-neer rijden tussen Ford-garages en de 1400km die we erdoor extra hebben moeten rijden om onze camper te wisselen.
Tja, en als je vervolgens wordt teruggebeld door een eerstelijns callcentre medewerker die graag even aan de oplossing wil werken, werden we toch minder coulant en hebben we aangegeven toch echt het telefoontje van hoofd customer service te verwachten en met hem te praten en tegelijkertijd een behoorlijk (maar zeer redelijk) eisenpakket op tafel te leggen ter compensatie van het geheel. Tja en dan krijg je hem (na het weekend) de dag erna toch eindelijk aan de telefoon, blijkt hij volledig niet op de hoogte te zijn van de situatie en is het duidelijk meer een 'curtsy call'. Toen René hem even van begin tot eind uitgelegd had wat er zich allemaal voorgevallen heeft (zowel technisch als laten we zeggen qua 'klantenbehandeling' en wat wij (zonder het onderste uit de kan te halen) als tegemoetkoming verwachten, was hij even stil en was zijn enige reactie: 'seems more than reasonable, let me make a couple of phone calls'. En gelukkig hadden we eindelijk iemand met bevoegdheid aan de telefoon gehad, want de dag erna hadden we zo goed als alles voor elkaar gekregen. Én compensatie voor camperhuur van de gemiste dagen, én voor de extra kilometers, én..... een upgrade naar één van de nieuwere Apollo campers voor de resterende periode. Kijk, dan gaan we met vertrouwen de outback in en kunnen we hopelijk het hoofdstuk camper troubles in Australië afsluiten. We kunnen ons nieuwere huisje straks in Cairns oppikken, net voordat we de outback in duiken. Om die reden zullen we dus eerst een nacht in Cairns blijven om toch echt eerst alles te testen voordat we the middle of nowhere induiken.

Goed, jullie lezen het, waar we 7 maanden door Azië amper tegen problemen aan zijn gelopen, hadden we niet verwacht dat we in een zeer ontwikkeld Australië zoveel problemen voor onze kiezen zouden krijgen. We hebben soms het idee dat de uitspraak 'no worries' soms wel heel letterlijk genomen wordt door de mensen hier, maar dat gaat de pret en zeker onze reis niet verpesten. Tot nu toe hebben we een fantastische tijd door dit prachtige land, Hop nu eerst het resterende deel van de oostkust en daarna dwars door de outback richting Alice Springs, het midden van Ozzy....als dat maar goed gaat.. (Heeft er toevallig nog iemand een satelliet telefoon liggen die ze niet gebruiken!?! ;-)

Tot snel allemaal!!!!

Xx van ons